DISCOGRAFÍA

AMORES FRATRICIDAS | CERCA DA TÚA ORELLA

AMORES FRATRICIDAS - 2018 Arteficción discos

FICHA TÉCNICA:

Josito Porto: voz e guitarras

Sabela Dacal: acordeón, pianos e voces

David Cid: baixo eléctrico

José Lameiras: batería

colaboracións:

Sergio Lameiras: guitarras eléctricas

Gravación e mesturas: Sergio Lameiras en "Xingreira Estudio".

Masterización: Juan Hidalgo en "Mastertips".

Deseño gráfico: José Lameiras "PeatónGráfico".

Produción e arranxos por Factoría de Subsistencia e Sergio Lameiras.

Todas as cancións, letra e música de Josito Porto

CERCA DA TÚA ORELLA - 2015 Arteficción discos

FICHA TÉCNICA:

Josito Porto: voz e guitarras

Sabela Dacal: acordeón, pianos e voces

colaboracións:

José Lameiras: percusións e baixos

Nate Borrajo: voces

Gravación e mesturas: Sergio Lameiras en "Xingreira Estudio". Excepto Neuro, gravación e mestura por Pablo Vidal en "Aldea Global".

Masterización: Juan Hidalgo en "Mastertips".

Deseño gráfico: José Lameiras "PeatónGráfico".

Produción e arranxos por Factoría de Subsistencia

e Sergio Lameiras. 

Todas as cancións, letra e música de Josito Porto excepto Neuro letra e música de Manuel Seixas

DESCARGAR amor...as-7.jpg
DESCARGAR cerc...la-7.jpg

FALANDO DOS NOSOS DISCOS por JOSITO PORTO

Factoría de Subsistencia saca o seu debut, "Cerca da túa orella" en 2015 e, en 2019, sae a rúa o seu novo traballo, "Amores Fratricidas", producido, gravado e mesturado por Sergio Lameiras en Xingreira Estudio (Ourense) entre xullo e agosto de 2018.
Josito Porto (voz, guitarra), Sabela Dacal (acordeón, piano, carrillón, voz), David (baixo) e José Lameiras (batería) forman Factoría de Subsistencia. Intérpretes que durante anos estiveron relacionados cunha parte moi importante e moi variada da música deste país e agora cruzan os seus camiños neste proxecto común influenciados por Korosi Dansas, Magritte ou Xestreu.
Á diferenza do primeiro disco, que era máis acústico, este é traballado desde o concepto de banda, creando os temas que, nun primeiro momento saen das circunvolucións cerebrais de Josito, pasan por un proceso no que é parte fundamental Sergio Lameiras que arma e desarma os temas que chegan á banda que se encargará de volver a desarmar e armar os temas para darlles a intensidade que requiren para que, nos seus directos, Factoría de Subsistencia poda exhibir, sen o máis mínimo pudor, este traballo elaborado desde a sinceridade máis brutal.
Confianza absoluta na solidez destes temas que pasean continuamente por esa mínima liña que separa o ben do mal, o si do non, a beleza da traxedia máis cotiá, a fortaleza da enfermidade...a vida da morte. Dentro deste universo musical creado polo equipo de Factoría de Subsistencia resulta inevitable que exista unha forte presenza teatral na procura da comunión co público.

AMORES FRATRICIDAS por PEPE CUNHA


Aínda que o coñecemos máis coma actor, Josito Porto leva na música tamén moito tempo: en Korosi Dansas, Magritte e desde hai uns anos con esta Factoría de subsistencia na que se encarga de letras e músicas. O liderado está compartido con Sabela Dacal, cuxo acordeón constitúe un punto moi característico das cancións. Presentáronse con "Cerca da túa orella" e agora consolídanse coma cuarteto grazas á incorporación dos antes colaboradores José Lameiras, batería e autor do deseño ben chulo do CD, e David Cid ao baixo. Tamén cómpre salientar o traballo de arranxos de Sergio Lameiras, responsábel de gravación, produción e guitarra eléctrica.

Coa axuda deste melloran aquel debut de toques teatrais e influencias de grupos chamados artie, como uns Talking Heads e outras bandas da new wave estadounidense. Delas collen ese pop-rock con pingas de surrealismo, humor, ironía e teatralidade vitais, de arredarse do cotiá ou de removelo desde temas máis naïf como "Volverei" ou en estruturas que buscan desacougar, coma o de "Feo". Entre elas, pezas de melodía máis "pop" coma "Non é posible", a bailable "Mundo feliz" ou a recuperación dunha canción do primeiro disco: "Coitado Supemán" reencárnase nunha revisión de "Pobre Supermán" adaptada ao portugués por Quico Cadaval. "Ogallá que estiveras aquí" resulta un peche atinado ao disco e máis cando o fai cun verso tan clarividente coma: "E que máis me dá o que van pensar se falo só por aí". Aceptación da condición de rariño.
Porque o universo desta Factoría móvese xa con soltura nesa dualidade entre o real e a influencia do onírico ou as paranoias persoais. Nunha especie de fainos-caso-pero-tampouco-nos-tomes-demasiado-en-serio. Se no primeiro disco se presentaban coma unha proposta pouco habitual, agora a pulen musicalmente, facéndoa máis coidada, máis asequíbel pero sen deixar de ser eles. Porque cando todo parece normal ou cómodo, a realidade volve perturbarse coa sospeita que axexa: "Vivimos nun mundo tan real / tocando o ceo coas mans / agora que somos tan felices / chaman a porta... quen será? / Preguntan por ti".

factoriabanda@gmail.com